Razowe orkiszowe ciasteczka "HOME MADE"

Dawno mnie tu nie było. A to dlatego że byłam zajęta między innymi przygotowaniami do bardzo ważnego wydarzenia w naszym rodzinnym życiu. Mam na myśli ślub mojego brata z moją przyjaciółką - marzenie większości bohaterek komedii romantycznych ;) Kilka świąt minęło w tym czasie bez blogowego wspomnienia, ale to jedno święto wyszło cudnie!
Wesele zostało zdominowane przez licznych przedstawicieli najmłodszego pokolenia stłoczonych w kąciku dziecięcym. I to dla nich właśnie z pomocą Pana Synka napiekłam słój stemplowanych ciasteczek z przepisu Doroty. Full eko, razowe, orkiszowe, z trzcinowym cukrem, bez proszku do pieczenia, no i z wymownym napisem "home made" - nie dość, że pasowały idealnie do "rustykalnego" stylu przyjęcia weselnego, to były całkowicie bezpieczne dla naszej rozbrykanej wesołej gromadki. I faktycznie cieszyły się powodzeniem, co jest kolejnym dowodem na to, że przekąski dla dzieci nie muszą składać się z ton cukru, barwników, spulchniaczy i polepszaczy :) Ha!

od 10. m. ż. 

Składniki na ok. 16 ciastek:

125 g miękkiego masła (nieco więcej niż pół kostki)
2/3 szklanki drobnego trzcinowego cukru*
2 szklanki razowej mąki orkiszowej
1 jajko
1 łyżeczka cynamonu (lub kardamonu, lub przyprawy piernikowej)
1-2 łyżki wody (lub mleka)

Masło z cukrem ucieramy na puszystą masę. Dodajemy jajko i miksujemy. Następnie dodajemy mąkę i cynamon i miksujemy, dodając wody w razie potrzeby. Z ciasta formujemy spłaszczoną kulę, owijamy folią i wkładamy do lodówki na godzinę.
Wstawiamy piekarnik na 200ºC. Dużą formę wykładamy papierem do pieczenia.
Z wyjętego z lodówki ciasta formujemy kulki wielkości sporego orzecha włoskiego, a następnie odciskamy na każdej stempelek (za każdym razem zanurzając go w mące, żeby się nie przyklejał). Pieczemy ciastka ok. 12-15 min. Studzimy na kratce.

Smacznego!


* można zmielić zwykły trzcinowy cukier w malakserze (ja tak zrobiłam); oczywiście ciastka wyjdą też i z grubym cukrem, ale z miałkim będą miały bardziej gładką fakturę, co ma znaczenie przy stemplowaniu. 

[Anielka wcinała ciacho nawet na śniadanie następnego dnia!]